وبلاگ رسمی مهدی غلامی میاندهی

• مخترع رادیواکتیو کیست ؟

◄رادیواکتیو در سال 1896 میلادی، توسط مخترعی از فرانسه به نام "هانری بکرل" اختراع شد.

هانری بکرل (آنری آنتوان بکرل (به فرانسوی: Antoine Henri Becquerel)) فیزیک‌دان فرانسوی و یکی از کاشفان پدیدهٔ پرتوزایی بود. وی در پاریس و در خانواده‌ای اهل علم زاده شد. تحصیلات خود را در پلی‌تکنیک این شهر و مدرسهٔ «پل‌ها و راه‌ها» به پایان رساند. در سال ۱۸۹۲ به کرسی استادی در موزهٔ ملّی تاریخ طبیعی پاریس انتخاب شد؛ او سوّمین نفر از خانوادهٔ بکرل بود که به این سمت برگزیده می‌شد. در سال ۱۸۹۴ مهندس ارشد وزارت راه و پل شد.

بکرل در سال ۱۸۹۶ در حالی‌که مشغول بررسی خاصیت فسفرسانس در نمک‌های اورانیوم بود، پدیدهٔ پرتوزایی را کشف کرد. در ۱۹۰۳ همراه ماری کوری و پیر کوری جایزه نوبل فیزیک را «به خاطر خدمات برجسته‌ای که با کشف پرتوزایی خودبه‌خودی» انجام داده بود، دریافت کرد. «بکرل» -واحد اندازه‌گیری پرتوزایی- به نام او است؛ دو چاله در ماه و مریخ هم به نام او نام‌گذاری شده‌اند.

• رادیواکتیو چیست ؟

واپاشی هسته‌ای (فروپاشی هسته‌ای) به مجموعه فرایندهای مختلفی گفته می‌شود که در هستهٔ اتم‌های ناپایدار پرتوزا رخ می‌دهد و منجر به تولید ذرات زیراتمی می‌شود. به این ذرات زیراتمی که از واپاشی تدریجی اتم‌های ناپایدار حاصل می‌شوند، پرتوهای رادیواکتیو (رادیواکتیویته) می‌گویند. در اثر واپاشی هسته‌ای پس از یک زمان تصادفی، هسته‌های بزرگ به هسته‌های کوچک‌تر و معمولاً پایدارتر تجزیه می‌شوند و ماده اولیه به تدریج از بین می‌رود. البته جرم مواد جدید تنها به میزان اندکی کمتر از ماده اولیه خواهد بود و انرژی آزاد می‌شود. این فرایند یک پیشامد است، یعنی نمی‌توان زمان دقیق واپاشی یک اتم مشخص را پیش‌بینی کرد، البته نیمه‌عمر آن قابل تعیین است.

در مانستگی با الکترودینامیک کلاسیک انتظار داریم که باید فقط ذرات باردار تشعشع کنند. در واقع گذارهای نوترونی نیز می توانند تولید تشعشع کنند زیرا، اولا پروتون ها در هسته مجبور به تغییر مکان هستند تا مرکز جرم ثابت بماند، ثانیا نوترون ها نیز مانند پروتون ها، به علت داشتن گشتاور های مغناطیسی تشعشع می کند.